سرقت آب فلسطین؛ سیاست راهبردی اسرائیل یا پوششی برای غارت منابع؟

در منطقه‌ای خشک و پرتنش مانند خاورمیانه، آب فراتر از یک منبع حیاتی، به ابزاری سیاسی و راهبردی بدل شده است. رژیم صهیونیستی از بدو تأسیس، تسلط بر منابع آبی فلسطین را به عنوان ستون بقای اقتصادی، کشاورزی و امنیتی خود در دستور کار قرار داده است. این رژیم توانسته است آب را از یک نیاز اساسی به سلاحی برای اعمال سلطه تبدیل کند. تسلط بر منابع آبی فلسطینی، محروم‌سازی جوامع بومی و ایجاد کمبود مصنوعی آب برای کنترل اقتصادی و جمعیتی، شالوده سیاست اشغال را تشکیل می‌دهد. ادعای نتانیاهو مبنی بر “مدیریت موفق خشکسالی” بیش از آنکه نشان‌دهنده پیشرفت فناورانه باشد، پوششی تبلیغاتی برای غارت منابع دیگران است. راهکار واقعی در برقراری عدالت آبی، پایان اشغال، توزیع منصفانه منابع مشترک و به رسمیت شناختن حقوق بنیادین مردم فلسطین نهفته است. سکوت جامعه جهانی در برابر این سیاست‌ها، عملاً به تداوم استعمار آبی مشروعیت می‌بخشد، در حالی که سهم واقعی فلسطینیان از منابع آبی در کرانه باختری هرگز تحقق نیافته است.

منبع: mehrnews